చైనాలో వైద్యం ప్రజలందరికి అందుబాటులోకి ఎలా వచ్చింది?

చైనాలో ఆయుఃప్రమాణం గణనీయంగా పెరిగింది, 1949 లోని 35 సంవత్సరాల నుండి 2021 నాటికి 78.2 సంవత్సరాలకు పెరిగింది. మశూచి, పోలియో, మలేరియా వంటి తీవ్రమైన అంటువ్యాధులను చైనా నిర్మూలించింది. 1980 లో, యునైటెడ్ నేషన్స్ పాపులేషన్ ఫండ్ (యుఎన్ఎఫ్పిఎ) చైనాలో తన కార్యక్రమాన్ని ప్రారంభించి నప్పుడు, ప్రతి 100,000 సజీవ జననాలకు 100 ప్రసూతి మరణాలు [ఎంఎంఆర్] ఉండగా, నేడు ఆ సంఖ్య 16.1 కు పడిపోయింది.

అంతేకాకుండా, పట్టణ, గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో మాతాశిశు మరణాల మధ్య అంతరాన్ని చైనా తగ్గించింది. 1990 లో, గ్రామీణ ఎంఎంఆర్ పట్టణ ప్రాంతాల కంటే దాదాపు రెట్టింపుగా ఉంది, అయితే ఈ వ్యత్యాసం గణనీయంగా తగ్గింది. ఈ రేటు నేడు గ్రామీణ ప్రాంతాలలో 16.5, పట్టణ ప్రాంతాలలో 15.4 గా వున్నది. ప్రసూతి ఆరోగ్యాన్ని మెరుగుపరచడంలో గణనీయమైన పురోగతి సాధించిన 10 మధ్య-ఆదాయ "ఫాస్ట్-ట్రాక్" దేశాలలో ఒకటిగా చైనాను ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ (డబ్ల్యూహెచ్ఓ) గుర్తించింది. హెల్తీ చైనా 2030 యాక్షన్ ప్లాన్ 2030 నాటికి ప్రసూతి మరణాలను 12/100,000 కు తగ్గించాలని లక్ష్యంగా పెట్టుకుంది.శిశు మరణాల రేటు (IMR) కూడా 1000 మంది సజీవ జననాలలో 5.0 మరణాలకు తగ్గించారు.

ఈ రెండు రేట్లు చైనా చరిత్రలో అత్యల్ప స్థాయికి చరుకున్నాయి. [నేషనల్ హెల్త్ కమిషన్ డేటా] చైనాలో మాతృ, శిశు మరణాల రేట్లు తగ్గడానికి మెరుగైన మాతృ ఆరోగ్య సంరక్షణ సేవలు అందుబాటులోకి తేవటమే ముఖ్య కారణం. ఆరోగ్య బీమాసంస్కరణలతో గ్రామీణ, పట్టణ ప్రాంతాల మధ్య ఆరోగ్య వ్యత్యాసాలను పరిష్కరించడం మరోకారణం.

చైనా ఆర్థిక వృద్ధి కోట్లాది మందిని పేదరికం నుండి విముక్తి చేసింది. అది ప్రధానంగా మెరుగైన ఆరోగ్య ఫలితాల కు దోహదం చేసింది. చైనా ఆరోగ్య భీమా కవరేజీని గణనీయంగా పెంచింది. దాదాపు 100% జనాభాకు విస్తరించింది, ఆరోగ్య సంరక్షణ ఖర్చుల నుండి ఒక రక్షణ ఛట్రాన్ని సమకూర్చారు. అందువల్ల వైద్యం ప్రజలకు అందుబాటులోకి వచ్చింది. ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ నిర్దేశించిన సహస్రాబ్ది అభివృద్ధి లక్ష్యాలను చేరుకో వడం లో చైనా గణనీయమైన పురోగతి సాధించింది. చైనా అంతర్జాతీయ ఆరోగ్య నిబంధనల అమలును చురుకుగా ప్రోత్సహిస్తుంది. వారు సూచించిన విధానాలను తమ దేశం లో చిత్త శుద్ధితో అమలు చేస్తుంది.

పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ చైనాలో ఆరోగ్య సంరక్షణ ప్రధానంగా ప్రభుత్వ యాజమాన్యంలోని ఆసుపత్రుల ద్వారా అందించబడుతుంది. వైద్య భీమా ప్రధానంగా స్థానిక ప్రభుత్వాలచే నిర్వహించబడుతుంది. 2020 నాటికి, జనాభాలో 95% మందికి కనీసం ప్రాథమిక ఆరోగ్య భీమా కవరేజీ ఉంది. ప్రాథమిక వైద్య భీమా రెండు వ్యవస్థలను కలిగి ఉంటుంది: 1. ఎంప్లాయీ మెడికల్ ఇన్సూరెన్సు 2. రెసిడెంట్ మెడికల్ ఇన్సూరెన్సు. మొదటిది పట్టణ ఉపాధి గల జనాభాకు (25%,) రెండవది పట్టణేతర, గ్రామీణ జనాభా (75%) కు వర్తిస్తుంది. వైద్య సహాయం [78 మిలియన్ల పేద ప్రజలకు] ప్రాథమిక వైద్య భీమాలో పాల్గొనడానికి 99.9% సబ్సిడీని ఇచ్చింది. అలా పేద ప్రజలకు ఆరోగ్య భద్రత కల్పిస్తున్నారు.

ప్రజారోగ్య భీమా సాధారణంగా వైద్య ఖర్చులలో సగం మాత్రమే కవర్ చేస్తుంది, దీర్ఘకాలిక అనారోగ్యాలకు నిష్పత్తి ఇంకా తక్కువగా ఉంటుంది. "హెల్తీ చైనా 2020" చొరవ కింద, జేబు చెల్లించిన ఆరోగ్య సంరక్షణ ఖర్చులను తగ్గించడం ద్వారా మరియు 70% ఖర్చులను కవర్ చేయడానికి భీమాను పెంచడం ద్వారా దీనిని మెరుగుపరిచారు. వీటితో పాటు క్రిటికల్ ఇల్నెస్ ఇన్సూరెన్స్, మెడికల్ అసిస్టెన్స్, మెటర్నిటీ ఇన్సూరెన్స్ వంటి పాలసీలను రూపొందించారు. 2020 చివరి నాటికి 23.57 కోట్ల మంది ప్రసూతి బీమా కింద బీమా పొందారు. చైనాలో వాణిజ్య ఆరోగ్య బీమా వ్యవస్థ కూడా ఉంది. 2020 లో, దేశం యొక్క వాణిజ్య ఆరోగ్య బీమా ప్రీమియం ఆదాయం 817.3 బిలియన్ యువాన్లుగా ఉంది మరియు ఇది ఏటా పెరుగుతోంది.

దేశం రెండు సమాంతర వైద్య వ్యవస్థలను నిర్వహిస్తుంది.1. ఆధునిక అల్లోపతి లేదా పాశ్చాత్య వైద్యం, మరియు 2. సాంప్రదాయ చైనీస్ మెడిసిన్ (టిసిఎం). కొంతమంది టిసిఎమ్ను వెనుకబడిన మరియు అసమర్థంగా భావిస్తారు, కాని ఎక్కువ మంది దీనిని చవకైనది, ప్రభావవంతమైనది మరియు సాంస్కృతికంగా సముచితమైనదిగా భావిస్తారు. ఆరోగ్యానికి సంబంధించిన బహుళజాతి కంపెనీలకు చైనా ప్రధాన మార్కెట్ గా మారింది. చైనాలో వైద్య సేవల అభివృద్ధి చరిత్రలో ప్రధాన అంశాలు: పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ చైనా స్థాపించిన తరువాత, 1949 లో జాతీయ "దేశభక్తి ఆరోగ్య ప్రచారాలు" మరియు స్థానిక ప్రభుత్వాలు ప్రాథమిక పారిశుధ్య చర్యలు మరియు నివారణ పరిశుభ్రత విద్యను ప్రవేశపెట్టాయి. ప్రభుత్వ బ్యూరోక్రాటిక్ యూనిట్, సంస్థ, కర్మాగారం, పాఠశాల లేదా గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో, సహకార లేదా కమ్యూన్ వంటి పని ప్రదేశం ద్వారా ఆరోగ్య సంరక్షణ అందించబడింది. మిషనరీ యాజమాన్యంలోని మరియు ఇతర ప్రైవేట్ ఆసుపత్రులన్నింటినీ ప్రభుత్వం జాతీయం చేసింది, వాటిని ప్రభుత్వ యాజమాన్యంలోని ఆసుపత్రులుగా మార్చింది

సాంస్కృతిక విప్లవం (1966-1976) సమయంలో ప్రాథమిక ప్రాథమిక సంరక్షణను చెప్పులు లేని వైద్యులు మరియు ఇతర ప్రభుత్వ-ప్రాయోజిత కార్యక్రమాల ద్వారా గ్రామీణ ప్రాంతాలకు పంపారు. అర్బన్ హెల్త్ కేర్ ను కూడా క్రమబద్ధీకరించారు. సిపిసి ప్రభుత్వం క్రమంగా వైద్య మరియు ఆరోగ్య వ్యవస్థను కమ్యూనికేట్ చేసి సోవియట్ యూనియన్ నమూనాలో ఆధునీకరించింది. ప్రణాళికాబద్ధమైన ఆర్థిక వ్యవస్థ కాలంలో, మునిసిపల్ మరియు జిల్లా ఆసుపత్రులతో కూడిన తృతీయ వైద్య సేవ మరియు అంటువ్యాధుల నివారణ వ్యవస్థతో తృతీయ ఆసుపత్రి నిర్మాణం స్థాపించబడింది. క్రమంగా గ్రామీణ ప్రాంతాలలో మూడు స్థాయిల వైద్య నివారణ మరియు ఆరోగ్య సంరక్షణ నెట్వర్క్ అభివృద్ధి చేయబడింది, కౌంటీ ఆసుపత్రులు అగ్రగామిగా, టౌన్షిప్ ఆరోగ్య కేంద్రాలు కేంద్రంగా మరియు విలేజ్ క్లినిక్లు ప్రాతిపదికగా ఉన్నాయి.

సాంస్కృతిక విప్లవం గ్రామీణ ఆరోగ్య సంరక్షణపై ఎక్కువ దృష్టిని తీసుకువచ్చింది. దీంతో క్లినిక్లు, ఆసుపత్రులు తమ సిబ్బందిని గ్రామీణ ప్రాంతాల వైద్య పర్యటనలకు పంపాయి. గ్రామీణ సహకార ఆరోగ్య సంరక్షణను విస్తరించారు. ఈ వ్యవస్థలో, గ్రామ సంఘాలు వైద్య సహకార కేంద్రాలను స్థాపించాయి, వీటికి గ్రామ పాలకులు మరియు గ్రామస్థులు స్వయంగా నిధులు సమకూర్చారు. పట్టణ శిక్షణ పొందిన వైద్యులు స్థిరపడని గ్రామీణ ప్రాంతాలకు చెప్పులు లేని వైద్యులు ఆరోగ్య సంరక్షణను తీసుకువచ్చారు. వారు ప్రాథమిక పరిశుభ్రత, నివారణ ఆరోగ్య సంరక్షణ మరియు కుటుంబ నియంత్రణ, రోగనిరోధక శక్తిని ప్రోత్సహించారు మరియు సాధారణ అనారోగ్యాలకు చికిత్స చేశారు.

1978 లో ఆర్థిక సంస్కరణలతో ప్రారంభమైన చైనాలో ఆరోగ్య ప్రమాణాలు పట్టణ మరియు గ్రామీణ ప్రాంతాల మధ్య గణనీయంగా మారడం ప్రారంభించాయి. హెల్త్ కేర్ ప్రైవేటీకరణ చేపట్టారు. ఇది వైద్య సేవల నాణ్యతలో అపారమైన పురోగతిని తీసుకువచ్చింది, కానీ అదే సమయంలో గిట్టుబాటు కాలేదు. 1985 నాటికి చెప్పులు లేని డాక్టర్ నమూనా తొలగించబడింది. మూడేళ్ల వైద్య శిక్షణ పొందిన 'విలేజ్ డాక్టర్'ల స్థానంలో 'విలేజ్ డాక్టర్స్'ను నియమించారు. ప్రైవేటు సంస్థలుగా తమ సేవలకు ఛార్జీలు వసూలు చేయడం ప్రారంభించారు. పట్టణవాసులు కూడా ఈ ప్రైవేటీకరణను ఎదుర్కొన్నారు. తత్ఫలితంగా, 1990 ల నుండి పట్టణ నివాసితులలో ఎక్కువ మంది దాదాపు అన్ని ఆరోగ్య ఖర్చులను జేబు వెలుపల చెల్లించారు మరియు చాలా మంది గ్రామీణ నివాసితులు పట్టణ ఆసుపత్రులలో చెల్లించే స్థోమత లేదు. 1994 లో, ప్రభుత్వం సహకార వ్యవస్థ పునరుద్ధరణకు నిధులు ఇవ్వడం ప్రారంభించింది మరియు 2005 లో న్యూ రూరల్ కో-ఆపరేటివ్ మెడికల్ కేర్ సిస్టమ్ (ఎన్ఆర్సిఎంఎస్) ను ప్రారంభించింది. ఇది ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థను సమూలంగా మార్చింది, ముఖ్యంగా గ్రామీణ పేదలకు మరింత చౌకగా ఉండటానికి ఉద్దేశించబడింది. NRCMCS కింద, సుమారు 800 మిలియన్ల గ్రామీణ నివాసితులు ప్రాథమిక, అంచెల వైద్య కవరేజీని పొందారు, కేంద్ర మరియు రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు సాధారణ వైద్య ఖర్చులలో 30 నుండి 80% వరకు భరిస్తాయి.

2005 లో చైనాలో సుమారు 1,938,000 మంది వైద్యులు (1000 మందికి 1.5) మరియు సుమారు 3,074,000 ఆసుపత్రి పడకలు (1,000 మందికి 2.4) ఉన్నాయి. కొనుగోలు శక్తి సమానత్వం (పిపిపి) ప్రాతిపదికన ఆరోగ్య వ్యయాలు 2001 లో తలసరి 224 అమెరికన్ డాలర్లు [జిడిపిలో 5.5%. ఏదేమైనా, సుమారు 80% ఆరోగ్య మరియు వైద్య సంరక్షణ సేవలు నగరాలలో కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి మరియు గ్రామీణ ప్రాంతాలలో 100 మిలియన్లకు పైగా ప్రజలకు సకాలంలో వైద్య సంరక్షణ అందుబాటులో లేదు. ఈ అసమతుల్యతను పూడ్చడానికి, 2005 లో చైనా 20 బిలియన్ ఆర్ఎమ్బి (= US$2.4 బిలియన్లు) పెట్టుబడి పెట్టడానికి ఒక పంచవర్ష ప్రణాళికను రూపొందించింది, ఇది విలేజ్ క్లినిక్లు మరియు టౌన్షిప్ మరియు కౌంటీ-స్థాయి ఆసుపత్రులతో కూడిన గ్రామీణ వైద్య సేవా వ్యవస్థను పునర్నిర్మించింది. 2018 నాటికి ఈ లక్ష్యం పూర్తయింది మరియు దేశంలో మొత్తం 3,09,000 మంది జనరల్ ప్రాక్టీషనర్లు ఉన్నారు [10,000 మందికి 2.22]

గణనీయమైన ఆరోగ్య సంరక్షణ సంస్కరణలు గణనీయమైన మార్పులను తీసుకువచ్చాయి. పట్టణ ప్రాంతాల్లోనూ మెడికల్ ఇన్సూరెన్స్ లభ్యత పెరిగింది. 2011 నాటికి చైనా మొత్తం జనాభాలో 95% కంటే ఎక్కువ మందికి ప్రాథమిక ఆరోగ్య భీమా ఉంది, అయినప్పటికీ జేబు వెలుపల ఖర్చులు మరియు సంరక్షణ నాణ్యత గ్రామీణ ప్రాంతాల నుండి పట్టణ ప్రాంతాలకు గణనీయంగా మారుతుంది. 2012లో చైనాలోని హెబీ ప్రావిన్స్ లో పర్యటించినప్పుడు ఇదే గమనించాను. అప్పటి నుండి మా వైద్య బృందాలు క్రమం తప్పకుండా చైనాను సందర్శిస్తున్నాయి మరియు క్రమంగా మార్పులను నివేదిస్తున్నాయి

చైనాలో ఆరోగ్య సంరక్షణ యొక్క ప్రస్తుత స్థితి

చైనాలో ఆరోగ్య సంరక్షణ సేవలను ప్రధానంగా ప్రభుత్వ యాజమాన్యంలోని ఆసుపత్రులు అందిస్తున్నాయి. ఇవి చైనాలో సుమారు 90% రోగులకు సేవలను అందిస్తాయి.  ప్రభుత్వ యాజమాన్యంలోని ఆసుపత్రులు ప్రైవేటు ఆసుపత్రుల కంటే పెద్దవి మరియు మెరుగైన వైద్యులు మరియు వైద్య పరికరాలను కలిగి ఉన్నాయి. ప్రభుత్వ యాజమాన్యంలోని ఆసుపత్రి సిబ్బందికి సేవల ధర మరియు వేతనాలను ప్రభుత్వం నియంత్రిస్తుంది. ఆరోగ్య బీమాను ప్రధానంగా స్థానిక ప్రభుత్వాలు నిర్వహిస్తాయి. ప్రధాన నగరాల్లో వివిధ రంగాలలో ప్రత్యేకత కలిగిన ఆసుపత్రులు ఉన్నాయి మరియు తగిన, అత్యాధునిక సౌకర్యాలను కలిగి ఉన్నాయి. నగరాల్లో ప్రభుత్వ ఆసుపత్రులు, క్లినిక్లు అందుబాటులో ఉన్నాయి. ఉత్తమ చికిత్స సాధారణంగా ప్రభుత్వ నగర స్థాయి ఆసుపత్రులలో కనుగొనవచ్చు, తరువాత చిన్న జిల్లా స్థాయి క్లినిక్లు ఉంటాయి. ప్రధాన నగరాల్లోని అనేక ప్రభుత్వ ఆసుపత్రుల్లో వీఐపీ వార్డులు ఉన్నాయి. వీటిలో అత్యాధునిక వైద్య సాంకేతిక పరిజ్ఞానం, నైపుణ్యం కలిగిన సిబ్బంది ఉన్నారు. చాలా విఐపి వార్డులు విదేశీయులకు వైద్య సేవలను కూడా అందిస్తాయి మరియు ఇంగ్లీష్ మాట్లాడే వైద్యులు మరియు నర్సులను కలిగి ఉంటాయి. విఐపి వార్డులు సాధారణంగా అధిక ధరలను వసూలు చేస్తాయి కాని పాశ్చాత్య ధరల కంటే చాలా తక్కువగా ఉంటాయి. ఆధునిక సంరక్షణతో పాటు, సాంప్రదాయ చైనీస్ మెడిసిన్ కూడా విస్తృతంగా ఉపయోగించబడుతుంది మరియు దేశవ్యాప్తంగా చైనీస్ మెడిసిన్ ఆసుపత్రులు మరియు చికిత్సా సౌకర్యాలు ఉన్నాయి. అన్ని ఆధునిక ఆసుపత్రుల్లో కూడా కనీసం ఒక విభాగం ఉంది. దూరప్రాంతాలకు వెళ్లలేని గ్రామీణ ప్రాంత వాసులకు కుటుంబ వైద్యులు రోగుల ఇళ్లకు వెళ్లి వైద్యసేవలు అందిస్తున్నారు. గతం లో లాగా కాస్త అనుభవం వున్న వారిని లేక కుటుంబ పారంపర్యంగా వస్తున్న వైద్య విధానం పేరిట ఎవరంటే వాళ్ళు చికిత్స చేయటాన్ని అనుమతించరు. రిజిస్టర్ అయిన డాక్టర్లు మాత్రమే రిజిస్టర్ అయిన ఇన్ స్టిట్యూట్ లలో మాత్రమే వైద్య పరీక్షలు, చికిత్సలు నిర్వహించాలని చట్టంలో పేర్కొన్నారు. లైసెన్సు లేకుండా వైద్య విధానాలు నిర్వహించి రోగి ఆరోగ్యానికి కలిగించే వారికి మూడు నుంచి పదేళ్ల వరకు జైలు శిక్ష పడే అవకాశం ఉంది. మరోపక్క మారుమూల పల్లెల వరకు వైద్య సంస్థలను విస్తరించారు.

పట్టణ ప్రాంతాల్లో కమ్యూనిటీ హెల్తు సర్వీస్ సెంటర్లు స్థాపించబడ్డాయి. 2012- అధ్యయనం లో బీమా సదుపాయం వున్న రోగులు ప్రైవేట్ క్లినిక్ లను ఎక్కువగా ఉపయోగించటం లేదని, ఈ పట్టణ కేంద్రాలను ఉపయోగించే అవకాశం ఉందని కనుగొన్నారు. అందువల్ల ఈ ఆరోగ్య కేంద్రాలను ఎక్కువగా నెలకొల్పుతున్నారు. మా పర్యటనలో మేము 70,000 జనాభాను చూసుకునే అటువంటి ఒక కమ్యూనిటీ సెంటర్ ను సందర్శించాము. అది విశాలమైన 6 అంతస్తుల భవనంలో ఉంది. ఈ కేంద్రం అత్యాధునిక సాంకేతిక పరిజ్ఞానం తో నడిచే పరికరాలు కలిగి వుంది. ఇక్కడ, ఆధునిక వైద్య విధానాలను అనుసరిస్తున్న అనేక వైద్య విభాగాలు ఉన్నాయి.

ప్రాధమిక ఆరోగ్య సంరక్షణ, ఆరోగ్య సేవలలో సమానత్వం , అందుబాటులోవుండే వైద్యఖర్చులు, సమర్థవంత మైన ఆరోగ్య సేవలపై ఎక్కువ దృష్టి సారించే వ్యవస్థ వైపు చైనా అడుగులు వేస్తోంది. ఆసుపత్రి-కేంద్రీకృత నమూనా నుండి సామాజిక వ్యాధి నివారణ వైపు మారే దిశలో చైనా ఆరోగ్య సంరక్షణ సంస్కరణలను అమలు చేస్తోంది. ఆరోగ్య రంగంలో ఎప్పటికప్పుడు తల ఎత్తే ఏ సమస్య నయినా పరిష్కరించ డానికి, సమాజ అవసరాలను తీర్చడానికి వారు సదా సంసిద్దులై వున్నారు. ప్రస్తుతం ఆ సమాజం లో వృద్ధుల జనాభా ఎక్కువగా వుంది. మేము నిర్వహించిన వైద్య శిబిరానికి 75 ఏళ్లు పైబడిన వారు ఎక్కువగా వచ్చారు. పెరిగిన వయసులో అరిగిన ఎముకలు, క్షీణించిన కండరాల పటుత్వం వారి అనారోగ్యానికి కారణం. సమాజంలో వృద్ధ తరం పెరుగుతున్న కొద్దీ ఇలాంటి సమస్యలు సర్వసాధారణంగా మారుతున్నాయి.

పౌష్టికాహార లోపం కానీ, ఇన్ఫెక్షన్లు కానీ పెద్ద సమస్యగా కనిపించలేదు. అయితే 45 ఏళ్లు పైబడిన వారిలో ధూమపానం చాలా ఎక్కువగా ఉంటుంది. యువ జనాభాలో చాలా మందికి ఊబకాయం వస్తోంది. ఊబకాయ జనాభా అత్యధికంగా ఉన్న దేశాలలో చైనా కూడా ఒకటిగా మారింది. 2004 లో ఊబకాయుల సంఖ్య 3.1% కాగా అది 2023 నాటికి 16.4%కి పెరిగింది. ఇందులో సాధారణ ఊబకాయం, ఉదర ఊబకాయం రెండూ ఉన్నాయి. ఏడుగురిలో ఒకరు ఈ సమస్యలో చిక్కుకుంటున్నారు. అధిక రక్తపోటు, మధుమేహం లాంటి జీవన శైలి వ్యాధులు ఎక్కువగానే కనిపించాయి.

క్యాన్సర్ కూడ ప్రబలంగా వున్నట్లు మాతోటి డాక్టర్లు చెప్పారు. సంపద్వంతమవుతున్న సమాజంలో తలఎత్తే ఆరోగ్య సమస్యలను వారు ఇప్పుడు ఎదుర్కుంటు న్నట్లు అనిపించింది. అందువల్ల వారి వైద్య విధానంలో నివారణా పద్దతులకు పెద్ద పీట వేసి ప్రజలకు జాగ్రత్తలు నేర్పుతున్నారు. ప్రతి హాస్పిటల్ లో సమతుల ఆహారం, చేయవలసినవి, చేయకూడనివి అంటూ ఎన్నో చార్టులు, బొమ్మలు ప్రదర్శిస్తున్నారు. చైనా వారి ఆహారాలు సాధారణంగా ఆరోగ్యకరమైనవిగా పరిగణించబడతాయి, ఎందుకంటే వాటిలో కూరగాయలు, పండ్లు ధాన్యాలు వంటివి పెద్ద మొత్తంలో వుంటాయి.

మొక్కల ఆధారిత ఆహారాలు ఎక్కువగా వుండాలని అలాగే జంతు మూలం తగ్గించాలని, నూనెలు తక్కువ మొత్తంలో వుండాలని విస్తారంగా ప్రచారం చేస్తున్నారు. అంటువ్యాధులను అరికట్టగలిగిన చైనాలో ప్రస్తుతం అతిపెద్ద ఆరోగ్య ముప్పు వాటి స్థానంలో వచ్చిన జీవన శైలి వ్యాధుల వల్ల, మరికొన్ని ఇతర వ్యాధుల వల్ల కలుగుతోంది. నిశ్చల జీవనశైలి, అధిక విశ్రాంతి, అధిక మద్యపానం, ధూమపానం, వాయు కాలుష్యం వంటి పరిస్థితుల వల్ల ఈ ముప్పు మరింత తీవ్రమవుతోంది. చైనాలో ఆరోగ్య సంరక్షణపై వ్యయం 2035 నాటికి వారి జిడిపిలో 9% అవుతుందని ఒక నివేదిక సూచిస్తున్నది.

2022 నాటికి, చైనా యొక్క దేశవ్యాప్త ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థలో ప్రజల నమోదు దాదాపు సార్వత్రికం అయ్యింది. 2022 లో 1.34 బిలియన్ల మంది ప్రజలు ప్రభుత్వ-సబ్సిడీ గల ప్రాథమిక ఆరోగ్య భీమాలో నమోదు చేసుకున్నారు 2024 గణాంక నివేదిక ప్రకారం, చైనాలో 1,98,000 వైద్య సంస్థలు , 3,52,400 ఫార్మసీలు 5,50,000 వైద్య ఆరోగ్య సంస్థలు ఉన్నాయి. స్టాటిస్టా ప్రకారం, 2023 లో, చైనాలో సుమారు 4.78 మిలియన్ల లైసెన్సు పొందిన వైద్యులు ఉన్నారు. అంతకు ముందు సంవత్సరం లో వున్న 4.43 మిలియన్ల నుండి ఈ సంఖ్య పెరిగింది. నేషనల్ ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ హెల్త్ (ఎన్ఐహెచ్) ప్రకారం, చైనాలో వైద్యుల సంఖ్య 2003 లో 1.87 మిలియనలు మాత్రమే. సగటున 4.72%. వార్షిక వృద్ధి రేటు తో వైద్యుల సంఖ్య పెరుగుతోంది.పట్టణ, గ్రామీణ రెండు ప్రాంతాల లోను వైద్యుల సంఖ్య పెరుగుతున్నప్పటికి , పట్టణ ప్రాంతాల్లో వైద్యుల సంఖ్య గణనీయంగా పెరిగింది. అలాగే వారిలో

మహిళా వైద్యుల నిష్పత్తి పెరుగుతోంది. అందువల్ల వైద్యులలో మరింత సమానమైన లింగ పంపిణీ జరుగుతోంది. ప్రతి వెయ్యి మంది నివాసితులకు 3.4 గురు వైద్యులు, ఏడు ఆసుపత్రి పడకలు అందుబాటులోకి వచ్చాయని 2023 గణాంకాలు నివేదిస్తున్నాయి గత దశాబ్దంలో వైద్యులు, పడకల సంఖ్యలో వచ్చిన ఈ గణనీయమైన పెరుగుదల ఆరోగ్య సంరక్షణ వనరులను పెంచటానికి ఆ ప్రభుత్వం జాతీయ ప్రాధాన్యతను ఇచ్చినట్లు సూచిస్తుంది.

మెడికల్ ట్రైనింగ్ :

వైద్య విద్య లో సోవియట్ రష్యాను ఒక నమూనా తీసుకొని 1950 ల నుండి వారి విధానం రూపొందించబడింది 1962 నాటికి వైద్య శిక్షణలో కొంత ప్రామాణికీకరణ తీసుకువచ్చారు. వైద్య విద్యకు ఆరేళ్ల కోర్సు, ఫార్మకాలజీలో ఐదేళ్ల కోర్సు అమలులో ఉండేవి. ఈ ప్రామాణీకరణలు ఉన్నప్పటికీ, సాంస్కృతిక విప్లవ కాలంలో ఉన్నత వైద్య విద్య ప్రాభవాన్ని కోల్పోయింది. అధికారిక గుర్తింపు గల వైద్య విద్య లేని "చెప్పులు లేని వైద్యులకు" ప్రాధాన్యత ఇవ్వబడింది. తిరిగి 1977 లో సంస్కరణల రాకతో, ఉన్నత వైద్య విద్య పునరుద్ధరించబడింది. అండర్ గ్రాడ్యుయేట్ స్థాయిలో వైద్య పాఠశాలకు ఐదు సంవత్సరాల కోర్సు మరియు ఫార్మకాలజీ కోసం నాలుగు సంవత్సరాల కోర్సు నిర్ణయించారు. 2012 లో, చైనీస్ విద్యా మంత్రిత్వ శాఖ చైనాలో వైద్య విద్యను "5 +3" ప్రోగ్రామ్ గా కాల ప్రామాణీకరణ చేయాలని ప్రతిపాదించింది, ఐదు సంవత్సరాల అండర్ గ్రాడ్యుయేట్ మెడికల్ కాలేజీ శిక్షణ మరియు మూడు సంవత్సరాల రెసిడెన్సీ. ఉన్నత వృత్తివిద్యా కళాశాలల గ్రాడ్యుయేట్ల కోసం మరొక పథకం "3+2" కార్యక్రమం: మూడు సంవత్సరాల ఒకేషనల్ మెడికల్ డిగ్రీ మరియు రెండు సంవత్సరాల రెసిడెన్సీ కూడా ప్రవేశపెట్టబడింది. ఇప్పుడు సమకాలీన చైనాలో ఉన్నత వైద్య విద్య యొక్క వివిధ ట్రాక్ లు సహజీవనం చేస్తున్నాయి. ఐదేళ్ల బ్యాచిలర్ ఆఫ్ మెడిసిన్ పిదప 3 సంవత్సరాల క్లినికల్ మెడిసిన్ మాస్టర్సు డిగ్రీ ఉత్తీర్ణత వుంటుంది. పోస్టు గ్రాడ్యుయేట్ డిగ్రీలను రీసెర్చ్ డిగ్రీలు , ప్రొఫెషనల్ డిగ్రీలుగా వర్గీకరించారు. పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ చైనా యొక్క నేషనల్ హెల్త్ కమిషన్; ప్రాక్టీషనర్ అర్హతను వార్షిక అర్హత పరీక్షల ద్వారా ధ్రువీకరిస్తుంది.

టీసీఎం: ప్రస్తుతం ఉనికిలో ఉన్న ఏ ప్రపంచ నాగరికత లోనూ లేనంత సుదీర్ఘమైన వైద్య చరిత్ర చైనాలో ఉంది. సాంప్రదాయ చైనీస్ మెడిసిన్ (టిసిఎం) యొక్క పద్ధతులు, సిద్ధాంతాలు రెండు వేల సంవత్సరాలకు పైగా అభివృద్ధి చెందాయి. సాంప్రదాయ చైనీస్ వైద్యం యొక్క అభ్యాసాన్ని చైనా నాయకత్వం బలంగా ప్రోత్సహించింది. ఇది ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థలో ఒక ప్రధాన అంశంగా కలిసి వున్నది. నేడు చైనీస్ సాంప్రదాయ వైద్యం పాశ్చాత్య వైద్యంతో పాటు కొనసాగుతొంది. పాశ్చాత్య వైద్య శిక్షణ పొందిన సాంప్రదాయ వైద్యులు కొన్నిసార్లు గ్రామీణ చైనాలోని క్లినిక్ లలో, ఫార్మసీలలో ప్రాధమిక సంరక్షకులుగా ఉన్నారు.

1981 లో చైనాలో 5,16,000 మంది పాశ్చాత్య వైద్యంలో శిక్షణ పొందిన సీనియర్ వైద్యులు; 2,90,000 మంది సాంప్రదాయ చైనీస్ వైద్యంలో శిక్షణ పొందిన సీనియర్ వైద్యులు వుండేవారు. సాంప్రదాయ మరియు పాశ్చాత్య విధానాల యొక్క ఉత్తమ అంశాలను సమ్మిళితం చేయడమే చైనా వైద్య నిపుణుల లక్ష్యం.

సాంప్రదాయ వైద్యం- మూలికా చికిత్సలు, ఆక్యుపంక్చర్, ఆక్యుప్రెషర్, మోక్సిబషన్ (ఆక్యుపంక్చర్ పాయింట్లపై మూలికలను కాల్చడం), "కప్పింగ్" (చర్మం యొక్క స్థానిక సక్షన్), కిగాంగ్ (సమన్వయ పూర్వక కదలికలు, శ్వాస నియంత్రణలు, టుయినా (మసాజ్) మరి ఇతర సాంస్కృతికంగా ప్రత్యేకమైన పద్ధతులపై ఆధారపడి ఉంటుంది. చిన్న చిన్న వ్యాధులు, దీర్ఘకాలిక వ్యాధులకు, తేలికపాటి దుష్ప్రభావాలకు చికిత్స చేయడంలో ఇటువంటి విధానాలు చాలా ప్రభావవంతంగా ఉంటాయని ఆ ప్రజలు నమ్ముతారు.

ఇప్పుడు వైద్య సర్వీసుల వ్యవస్థలో మూడంచెల నిర్మాణం ఉంది. మొదటి అంచె గ్రామం లోని విలేజ్ మెడికల్ సెంటర్. ఇది ప్రతి 1,000 మంది జనాభాకి సగటున ఇద్దరు వైద్యులతో నివారణ , ప్రాధమిక సంరక్షణ సేవలను అందిస్తుంది. తదుపరి స్థాయిలో టౌన్షిప్ ఆరోగ్య కేంద్రాలు ఉన్నాయి, ఇవి ప్రధానంగా 10,000 నుండి 30,000 మందికి అవుట్ పేషెంట్ క్లినిక్ లుగా పనిచేస్తాయి. ఈ కేంద్రాల్లో పది నుంచి ముప్పై పడకలు కూడా ఉంటాయి. ఈ రెండు [దిగువ-స్థాయి] అంచెలు దేశంలో ఎక్కువ వైద్య సంరక్షణను అందించే "గ్రామీణ సామూహిక ఆరోగ్య వ్యవస్థ"ను రూపొందించాయి. చాలా తీవ్రమైన అనారోగ్యంతో ఉన్న రోగులను మూడవ (చివరి) అంచె, కౌంటీ ఆసుపత్రులకు పంపిస్తారు. ఇవి 2,00,000 నుండి 6,00,000 జనాభాకు బాధ్యత వహించి సేవలు అందిస్తాయి.

ప్రపంచంలోనే అత్యధికంగా వృద్ధుల జనాభా ఉన్న దేశం చైనా. భవిష్యత్తులో వైద్య వనరులకు మరింత డిమాండ్ పెరుగుతుంది. వ్యాధిగ్రస్తుల వ్యక్తిగత వైద్య ఖర్చులను ప్రభుత్వమే భరించాలని పట్టణ, గ్రామీణ ప్రజలు ఆశిస్తున్నారు. వైద్య పరిశ్రమలో అవసరానికి మించిన అధిక రోగ నిర్ధారణలు, అధిక పరీక్షలు, అధికంగా మందులు వాడటం; వనరుల వృథాకు దారితీసే సాధారణ దృగ్విషయాలుగా మారాయి. ఇది పాశ్చాత్య వైద్యవిధానాన్ని అనుసరించటం వల్ల , ముఖ్యంగా అనేకమంది నిపుణులు అమెరికాలో శిక్షణ పొందటం వల్ల అక్కడి లోతుపాట్లన్నీ ఇక్కడకు దిగుమతి అయ్యాయి. ఈ సమస్యలకు ప్రతిస్పందనగా, వివిధ స్థానిక ప్రభుత్వ సంస్థలు వైద్య భీమా నిధులను సమీక్షించడానికి, సమన్వయం చేయడానికి, పర్యవేక్షించడానికి వైద్య భీమా పర్యవేక్షణ వ్యవస్థలను ప్రవేశపెట్టాయి. అందువలన, వైద్య సౌకర్యాలలో నిరంతర మెరుగుదల, మెడికేర్ నాణ్యతను మెరుగుపరచడానికి నిరంతర పరిశోధన, అధిక శాతం జనాభాకు మరింత చౌకగా వైద్య సేవలు మరింత అందుబాటులో ఉండేలా సంస్కరణలు, ఆవిష్కరణలు నిత్యం జరుగుతూనే ఉన్నాయి. సంప్రదాయ వైద్య విధానాల పరిశోధనా విభాగాలపై ఎక్కువ శ్రద్ధ చూపడం గమనించవచ్చు. అలాగని ఆధునిక వైద్య పరిశోధనల పట్ల నిర్లక్ష్యం లేదు. విద్య, సేవ, సాంకేతిక పరిజ్ఞానం, పరిశోధనలు అన్న నాలుగు ముఖాలుగా వైద్య రంగంలో అభివృద్ధి కొత్త శిఖరాలకు చేరుకుంటున్నది. 2012లో నేను తొలిసారి చైనాను సందర్శించినప్పటి తో పోలిస్తే 13 ఏళ్ల కాలంలో, ఇప్పుడు 2025లో ఆరోగ్య సంరక్షణలో గణనీయమైన, అసమానమైన మెరుగుదల కనిపించింది. అపారమైన మౌలిక సదుపాయాల అభివృద్ధితో, ఈ సేవ కౌంటీల నుండి గ్రామీణ ప్రాంతాలకు, చిన్న గ్రామ తండాలకు, పర్వత ప్రాంతాలకు కూడా తగినంతగా చేరుకుంది.

ఫ్రాంటియర్స్ ఇన్ పబ్లిక్ హెల్త్ లో ప్రచురించిన ఒక అధ్యయనం ప్రకారం 2022 లో, చైనా యొక్క ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యయం దాని జిడిపిలో 7.05% వాటాను కలిగి ఉంది అది 1,268.603 బిలియన్ అమెరికన్ డాలర్లకు సమానం. 2012 లో వున్న 5.22% నుండి ఇది గణనీయమైన పెరుగుదల. ఆ దేశంలో ఆరోగ్య సంరక్షణ పట్ల పెరుగుతున్న నిబద్ధతను ఈ సంఖ్య ప్రతిబింబిస్తుంది.

ఒక్కసారి మనదేశం వైపు చూస్తే 2013-14లో ఆరోగ్య సంరక్షణపై భారత్ జీడీపీలో కేవలం 1.18 శాతం మాత్రమే ఖర్చు చేసింది. 2022 నాటికి ఇది జీడీపీలో 1.84 శాతానికి పెరిగింది. గత ఏడాది సవరించిన అంచనాల తర్వాత ఇది రూ.90,000 కోట్లుగా ఉంది, అంటే జీడీపీలో 2 శాతం. ఈ ఏడాది బడ్జెట్ అంచనా సుమారు రూ.95,000 కోట్లు. అయితే చైనా జీడీపీ తో పోలిస్తే మనది చాలా తక్కువ. కానీ జనాభా రీత్యా దాదాపు సమానం.కనుక మన ఆరోగ్య రంగం లో నిధుల కొరత చాలా ఉందని అర్ధం చేసుకోవాలి.అభివృద్ధి చెందుతున్న చాలా దేశాలతో పోలిస్తే తలసరి ప్రాతిపదికన ఆరోగ్యం పై మనం ఖర్చు చేస్తున్నది చాలా తక్కువ. మరోమాట మన కేటాయీములన్నీ ప్రజలకు సక్రమంగా అందుతున్నాయా, వాటిని సరైన ప్రాధమ్య ప్రాతిపదికనే ఖర్చు చేస్తున్నారా అన్నఅంశం వుండనే వుంది. ఆరోగ్య రంగంలో భారత్ ఎంతో చేయాల్సిన అవసరం ఉందన్న వాస్తవాన్నిఈ పరిశీలనలు బహిర్గతం చేస్తున్నాయి.