త్రికాల: పాఠకుల్ని పరుగులు పెట్టిస్తుంది, ఆలోచింపచేస్తుంది
x

త్రికాల: పాఠకుల్ని పరుగులు పెట్టిస్తుంది, ఆలోచింపచేస్తుంది

“ త్రికాల” నవల సమీక్ష: డా. అలజంగి మురళీధర్ రావు



అన్వీక్షకి పబ్లికేషన్స్ ఇటీవల ప్రచురించిన నవలల్లో ఒకటి 'త్రికాల'. దీనిని డాక్టర్ సంధ్యా విప్లవ్ రాశారు .

ఈ నవల ఒక సామాజిక దురాచారం చుట్టూ తిరుగుతుంది. ఇందులో గౌరమ్మ పాత్ర హృదయ విదారకం. అవిటి కాళ్ళ గౌరమ్మ చిలక చిన్నమ్మ దేవత గుడికి జోగినిగా చేయబడుతుంది. ఊరి పెత్తందారులందరూ ఆమె మీద తమ శరీర దాహాన్ని తీర్చుకుంటారు. ఈమె కొడుకు కన్నయ్య ఎవరికి పుట్టాడో తెలియదు. ఒక అబ్బకి అమ్మకి పుట్టలేదని కన్నయ్యని తన బడిలోనూ, హాస్టల్లోనూ అవమానిస్తూ ఉంటారు.

అరాచకమైన జోగిని వ్యవస్థ గౌరమ్మని, కొడుకు కన్నయ్యని ఎంత దగా మరియు దోపిడీ చేసిందో చదువుతున్నప్పుడు మనకు కన్నీళ్లు రాక తప్పదు. అయితే గౌరమ్మ లొంగిపోయే రకం కాదు. సందర్భం వచ్చినప్పుడల్లా తిరగబడుతూనే ఉంటుంది. నవల సగం పూర్తి అయ్యేసరికల్లా గౌరమ్మ గౌరమ్మ తల్లి,తండ్రులు మరణించి ఆ పాత్రలు నిష్క్రమిస్తాయి. గౌరమ్మ కొడుకు కన్నయ్య, కూతురు, చెల్లెలు చిన్నమ్మ, తమ్ముడు, చిన్నాన్న పాత్రలు మిగులుతాయి. ఈ నవలలో బస్సు కండక్టర్, డ్రైవర్, స్కూల్ ప్రిన్సిపాల్ నారాయణ మానవత్వం ఉన్న మనుషులు. జమీందారులు, ఇందిరమ్మ ఇళ్ల పథకంలోని గుమస్తాలు మానవ స్వభావంలోని చీకటి కోణాలకి ఉదాహరణలు, ఇక భాష నిజామాబాద్ జిల్లా మాండలికం. ఈ నవలకి, ఇతివృత్తానికి సరిపోయి భాష ఇది. వేరే ప్రాంతాల పాఠకులు నవల చదవడానికి ఇబ్బంది పడ్డా , మానవ సంవేదనలు సార్వత్రికం కాబట్టి కథనము మనల్ని పడవ ప్రయాణం లా జర్ జర్ మని లాక్కుపోతూ ఉంటుంది.

ముందే చెప్పుకున్నట్టుగా జోగిని వ్యవస్థ అనే ఒక సాంఘిక దురాచారం చుట్టూ తిరిగే త్రికాల నవల గౌరమ్మ మరణానంతరం ఆమె కుమారుడైన కన్నయ్య జీవన పోరాటమే రెండవ భాగంగా కొనసాగుతుంది. ఎన్నో ఇక్కట్లతో, అవమానాలతో సాగిన కన్నయ్య చదువు, విద్య - వీటిని సాధించుకోవడంలో అతను చూపించిన తెగువ, పట్టుదల, ఒక జోగిని స్త్రీకి పుట్టిన బిడ్డని సభ్య సమాజం అడుగడుగునా ఎలాంటి ఇబ్బందులకు గురి చేస్తుందో ఆ వైనం, రచయిత్రి అత్యంత పట్టుదలతో సేకరించిన పరిశోధన అంశాలు ఒక చక్కని సాహితీ రూపంగా రూపాంతరం చెందించడంలోని రచయిత్రి చూపిన సృజన శైలి చదువుతున్నప్పుడు డాక్టర్ సంధ్యా విప్లవ్ నేటి తరం నవల రచయితలలో తనదైన వాణి, బాణీ ఉన్న ఒక ప్రత్యేక వ్యక్తిత్వంగా గోచరిస్తుంది.


కన్నయ్య పాత్ర నేటి తరం దళిత యువత ఆశయాలకు, ఆలోచనలకు ప్రతీకగా నిలుస్తుంది. కమాన్ పల్లిలో దొరల దురాగతాన్ని ఎదుర్కొన్న కన్నయ్యకి తల్లి గౌరమ్మ పట్టుదలతో ఊరి బడిలో చేర్చడం ఒక గొప్ప మలుపు. కన్నయ్యలో దాగివున్న సహజమైన విద్యాకాంక్ష, ప్రతిభ అతనిని కమాన్పల్లి నుంచి కిస్తాన్ నగర్ హాస్టల్ కి, ఉప్పల వాయి సాంఘిక సంక్షేమ పాఠశాలకి, ఉట్నూరు ఏపీఆర్జేసీ, అక్కడ నుంచి నాగార్జునసాగర్ రెసిడెన్షియల్ డిగ్రీ కళాశాలకి, తర్వాత హైదరాబాద్ సెంట్రల్ యూనివర్సిటీలో ఎంఏ హిస్టరీ, జేఎన్యూలో ఎంఫిల్ వరకు తీసుకుపోతాయి. తర్వాత ఓయూలో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్ మరియు పరిశోధనా కొనసాగింపు అయ్యాక కెనడా దేశంలోని కార్లీటన్ యూనివర్సిటీలో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్ గా నియామకం వరకు కన్నయ్య జీవితం వెళుతుంది. ప్రతి దశలో కన్నయ్య ఎదుర్కొన్న కష్టాలు, తెలుసుకున్న సామాజిక సత్యాలు అతన్ని ఒక చైతన్యవంతమైన వ్యక్తిగా మలుస్తాయి. సమాజ ప్రగతి కోసం, సంఘములో రావలసిన మార్పు కోసం దృఢంగా నిలిచి పోరాడే ఒక విద్యావంతుడిగా కన్నయ్య ఎదుగి, జోగినీ వ్యవస్థ పై తిరుగుబాటు చేస్తాడు.తాను డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ లో ఉన్నప్పుడు ఒక ఆరేళ్ల పాపని జోగినీ వ్యవస్థ నుంచి రక్షించి, కలెక్టర్ రక్షణలో ఉండేటట్టు చేస్తాడు.

కన్నయ్య కెనడాలో ప్రొఫెసర్ గా చేరిన తర్వాత ఆ ఆరేళ్ల పాప కోసం 30 సంవత్సరాల వెతుకులాట. కధ జరుగుతున్న నిజామాబాద్ జిల్లా స్కూళ్ళు, ఇతర విద్యాసంస్థలన్నీ వెదికినా ఎక్కడ సమాచారం లభించదు. ఈ అన్వేషణలో తనకు తొలి గురువైన కమాన్పల్లి పాఠశాల ప్రిన్సిపాల్ నారాయణ గారు తోడ్పాటు లభిస్తుంది. ఇంతకీ ప్రొఫెసర్ కన్నయ్య తాను ఆనాడు రక్షించిన తన చెల్లెలితో సమానమైన ఆరేళ్ల పాపను కలుసుకున్నాడా ? గౌరమ్మ జీవితాన్ని సేకరించి నవలగా మలచి మనకి ఆ కథను వినిపిస్తున్న డాక్టర్ అరుణ ఎవరు? ఆమె జీవిత వృత్తాంతం ఏమిటి? ఇత్యాది విషయాలు నవల చదివి తెలుసుకుంటేనే బాగుంటుంది.

ఒక కమర్షియల్ నవలకు ఉన్న వేగం, ఒక ప్రతిఘటన నవలకు ఉండాల్సిన బిగువైన సామాజిక ఇతివృత్తం, ఆధునికానంతర నవలా విశేషమైన భిన్న భాషల వాడుక, వెరసి పాఠకుల్ని పరుగులు పెట్టించే అదే సమయంలో ఆలోచింపజేసే వైనం ఈ నవల సొంతం. మరొక్క విశేషమేమిటంటే నవల మొత్తం ఒక లీనియర్ కథా సంప్రదాయంలోనే వెళుతుంది తప్ప ఎక్కడ రచయిత్రి చొరబాటు ఉండదు. స్వంత కొటేషన్లు కానరావు. పాత్రల మధ్య డ్రామా, పాత్రలకు తగిన భాష అంతే తప్ప ఎక్కడ అనవసరమైన వర్ణనలు, సాగదీతలు ఉండవు . సమస్యని చెప్పాలి, పాఠకుల దానిని చదవాలి, కించిత్ అయిన ఆలోచించాలి ఇదే దృక్పథంతో ఈ నవల సాగుతుంది. డాక్టర్ సంధ్యా విప్లవ్ ఈ విషయంలో అనుకున్న లక్ష్యాన్ని నూటికి నూరు శాతం సాధించారని మనం కచ్చితంగా చెప్పవచ్చు.

సరే సృజనాత్మక రచనలు ఆసక్తికరంగా చేయవచ్చు, రక్తి కట్టించనూవచ్చు,అలాగే ఆంగ్ల, ఆంధ్ర, హిందీ భాషా నైపుణ్యాలను కూడా ఆకర్షణీయంగానే ప్రదర్శించవచ్చు. కానీ ఒక ప్రాంతపు గ్రామీణ జీవితపు భాషా పలుకుబడులను పట్టుకుని ఆయా నిర్దేశిత పాత్రల నోళ్లలోంచి ఆ మాండలికాన్ని క పలకరించడం అంటే అది ఏమంత నల్లేరు మీద నడక కాజాలదు. రచయితకు ఆ పలుకుబడి పట్ల ఒక అవ్యాజమైన ప్రేమ ఉండాలి. ఆ పలుకుబడి తన సొంత ఊపిరి అని భావించాలి. అప్పుడే అది యధాతధంగా కాగితం మీద పరుచుకుంటుంది . రచయిత్రి డాక్టర్ సంధ్యా విప్లవ్ త్రికాల నవలలో అది సాధించారు. నిజామాబాద్ జిల్లా గ్రామీణ పలుకుబళ్ళను వాటిలో ఉన్న ఆత్మని తన కలం గేలంతో రచయిత్రి సమర్థవంతంగా పట్టుకున్నారు.

త్రికాల నవలలో జోగిని వ్యవస్థ అనే ఒక సాంఘిక దురాచార్య నిర్మూలన అనే అంశం ఎంతటి ప్రాధాన్యం సంతరించుకుంటుందో, నా దృష్టిలో ఈ నిజామాబాద్ జిల్లా తెలుగు సొబగుని పాఠకునికి తెలియజేయాలన్నది రచయిత్రి ఉద్దేశం కాకపోయినా, ఆ భాష సౌరభం పై మనకు తెలియకుండానే మన మనసుని ఆకర్షించేటట్లు చేయగలిగారు రచయిత్రి సంధ్య విప్లవ్ . ఇది వారు సాధించిన మరో విజయం. సినిమా ఫక్కీలో ఉన్న ముగింపు లాంటి లోటుపాట్లు అక్కడక్కడ ఉన్నప్పటికీ అవి అంతగా పట్టించుకోవలసినవి కావు. త్రికాల నవలలో గౌరమ్మ తల్లిదండ్రులతో జీవించినది మొదటి భాగం, గౌరమ్మ పోరాట జీవితం రెండవ భాగము కాగా మూడవ భాగం కన్నయ్య, డాక్టర్ అరుణ జీవితాలను చూపుతుంది ఈ విధంగా త్రికాల నవలా శీర్షిక పై ఉన్న సందేహపు పొరలు విడిపోతాయి .

Read More
Next Story