టీమ్ ఇండియా గెలుపును ఎలా అలవాటుగా మార్చుకుంది?

నిన్నటి టీ20 మ్యాచ్ చూసిన వారు ఎవరైన సరే భారత్ ఓటమి ఖాయం అని అనుకున్నారు. అంతా చేజారి పోయిందని బహుశా టీవీలు కూడా ఆఫ్ చేసి ఉంటారు. శ్రీలంక అభిమానుల కేరింతలతో స్టేడియం మొత్తం కోలాహాలంగా ఉన్న సమయంలో శ్రీలంక బ్యాట్స్ మెన్ సైకిల్ స్టాండ్స్ ను తలపిస్తూ కుప్పకూలడంతో అనుహ్యంగా మ్యాచ్ టై గా మారింది. పల్లెకెలె లో జరిగిన మ్యాచ్ చూసిన ఆ దేశ అభిమానులకు మూర్చ వచ్చే ఉంటుంది.

బేర్ ఫాక్ట్ 1: సిరీస్‌లో భారత్ 2-0తో ముందంజలో ఉంది. చివరి ట్వంటీ 20 ఇంటర్నేషనల్‌లో బ్యాటింగ్‌కు దిగిన భారత్ తొమ్మిది వికెట్ల నష్టానికి 137 పరుగులు మాత్రమే చేసింది.

బేర్ ఫాక్ట్ 2: 15 ఓవర్ల తర్వాత, శ్రీలంక ఒక వికెట్ నష్టానికి 108 పరుగుల వద్ద పటిష్టంగా విజయం కోసం సిద్ధంగా ఉంది. 30 బంతుల్లో 9 వికెట్లు మిగిలి ఉండగానే 30 పరుగులు చేయాల్సి ఉంది.

బేర్ ఫాక్ట్ 3: మునుపటి రెండు T20Iలలో, ఆతిథ్య జట్టు వరుసగా 30 పరుగులకి తొమ్మిది, 31 పరుగులకి ఏడు వికెట్ల పతనాన్ని చవిచూసి ఓటమి పాలైంది.

బేర్ ఫాక్ట్ 4: చరిత్ర పునరావృతమయ్యే ఒక క్లాసిక్ సందర్భంలో, శ్రీలంక విపత్తును అధిగమించడానికి కొత్త మార్గాలను కనుగొంది. 29 పరుగులకు ఏడు వికెట్లు కోల్పోయి ఎనిమిది వికెట్ల నష్టానికి 137 పరుగులు చేసి, సూపర్ ఓవర్‌లోకి పంపింది.

ఈ సంఘటనల క్రమం ఒక విజేత గురించి చెప్పడానికి చేసిన ప్రయత్నం మాత్రమే. ఆట క్రమంలో మ్యాచ్ టై గా ముగిసింది. సూపర్ ఓవర్ లో గెలిచి భారత జట్టు ఉత్సాహంగా తమ బ్యాగులను ప్యాక్ చేసింది. శ్రీలంక నిరాశకు గురైంది. నిరుత్సాహానికి గురైంది. అయోమయానికి గురైంది.

సూపర్ ఓవర్‌లో కేవలం రెండు పరుగులకే రెండు వికెట్లను కోల్పోవడం ఆశ్చర్యంగా ఉంది? ముంబైకర్ మొదటి సారి 3-0 తో సిరిస్ ను క్లీన్ స్వీప్ చేశాడు. ఆశ్చర్యంగా సూర్య ఇప్పటి వరకూ 71 టీ20 ఆడగా, ఈ మ్యాచ్ లో మాత్రమే బౌలింగ్ కు దిగి రెండు వికెట్లు తీసి మ్యాచ్ టైగా చేయడంలో కీలక పాత్ర పోషించాడు.

గట్టి పోటీలు ఎదురైన గేమ్ లను గెలుచుకునే కళ సులభంగా చాలా మందికి రాదు. కొంతమంది అదృష్టాన్ని నిర్ణయాత్మక అంశంగా సూచించవచ్చు. కానీ కారణం లేకుండా కొంతమంది అదృష్టాన్ని సంపాదించుకుంటారు. అలాంటిదే వెస్టీండీస్ లో జరిగిన టీ20 ప్రపంచకప్ ఫైనల్.

హెన్రీచ్ క్లాసెన్ బ్యాటింగ్ చేస్తున్నప్పుడు మ్యాచ్ చేజారిపోయిందని అనుకున్నారు. కాకపోతే టీమిండియా తన నైపుణ్యాలను నమ్ముకుని బౌలింగ్ చేసింది. దక్షిణాఫ్రికాను కార్నర్ చేయడానికి కేవలం ఒక వికెట్ దూరంలో మాత్రమే ఉన్నామని విశ్వసించారు. అందుకు తగ్గట్లే బౌలింగ్ సాగింది.

బూమ్రా తన పనిని అద్భుతంగా పూర్తి చేసి మ్యాచ్ మనవైపు తిరిగేలా చేయగలిగారు. అలాగే పాండ్యా, అర్షదీప్ కూడా తమ ప్రతిభను మొత్తం వెలికి తీసి ప్రత్యర్థులను ఒత్తిడిలోకి నెట్టగలిగారు. మరోసారి ప్రపంచ ఛాంపియన్‌గా పట్టాభిషేకం చేయాలనే తమ కలను సాకారం చేసుకునే సమయం ఆసన్నమైందని వారు విశ్వసించారు.

దక్షిణాఫ్రికా తనను తాను నమ్మిందా? అంత ఆత్మ విశ్వాసంతో లేదనిపించింది. 27 పరుగులు 24 బంతుల్లో చేస్తే ఆ జట్టుదే విజయం. అలాంటి సమయంలో క్లాసెన్ వికెట్ కోల్పోయింది. ఇక అక్కడి నుంచి ఒక్కో అడుగు వెనక్కి వేయడం ప్రారంభించారు.

గత అనుభవాలు వారి మదిలో మెదలడం ప్రారంభం అయి ఉంటాయి. వెంటనే వారి కదలికల్లో లోపం కనిపించి, నడక వేగం తగ్గిపోయి.. స్తంభించిపోయారు. ఆ ఫైనల్‌లో దక్షిణాఫ్రికా ఓడిపోయింది. భారత్ ఏడు పరుగుల తేడాతో విజయం సాధించింది. వారి విషయంలో, తక్షణ ప్రదర్శనలు వారిని ఇబ్బంది పెట్టలేదు; దక్షిణాఫ్రికా గత మెల్ట్‌డౌన్‌ల మనస్తత్వం అధిగమించలేకపోయింది. ఇది వారికి వివిధ ప్రాంతాలలో 'చోకర్స్' అనే స్వచ్ఛంద, అసహ్యకరమైన పేరును సంపాదించింది.

నిన్నటి మ్యాచ్ లో కూడా శ్రీలంక చాలా వేగంగా తమ అడుగులు తడబాటుకు గురైంది. మొదటి మ్యాచ్ నిజానికి శ్రీలంక గెలిచేదే.. కానీ చివరి తొమ్మిది వికెట్లను 30 పరుగుల తేడాతో పొగొట్టుకుంది. అలాగే రెండో టీ20 లో కూడా 31 పరుగులకి ఏడు వికెట్లు.. ఈ మ్యాచ్ లో ఇలానే.. గెలిచే మ్యాచ్ లను చేజేతులా ప్రత్యర్థికి అప్పగించింది. ఇది తలవంపులు తెచ్చింది. ఇవన్నీ కూడా స్వయం ప్రేరిత అవమానాలు. 16వ ఓవర్ ప్రారంభంలో బాగా సెట్ చేసిన కుసాల్ మెండిస్ పెవిలియన్ చేరడంతో మ్యాచ్ స్వరూపం మారిపోయింది.

సూక్ష్మ విశ్లేషణ ప్రకారం చూస్తే, 16, 17వ ఓవర్లు ఈ సిరీస్‌లో శ్రీలంక బగ్‌బేర్స్‌గా ఉన్నాయి. మొదటి గేమ్‌లో, వారు 16వ ఓవర్ లో ఒక వికెట్, 17వ ఓవర్ లో రెండు వికెట్లు కోల్పోయారు. ఆదివారం, ఆ రెండు ఓవర్లలో రెండు చొప్పున. నాలుగు ఓవర్లలో కలిపి 24 బంతుల్లో ఏడు వికెట్లు కోల్పోయారు.

మంగళవారం నాడు ఈ నమూనా మరోసారి పునరావృతం చేసింది, అయితే మరింత నిర్ణయాత్మకంగా, ఇది కొత్త కనిష్ట స్థాయికి దారితీసింది. 19వ ఓవర్‌లో రింకూ సింగ్‌ దెబ్బకు శ్రీలంక రెండు వికెట్లు కోల్పోయింది. 20వ మరియు ఆఖరి ఓవర్‌లో సూర్యకుమార్ చేతిలో మరో రెండు వికెట్లు.

ఈ ఇద్దరు ఆటగాళ్లు ఇంతకుముందు ఆడిన ఏ టీ20 లోనూ కనీసం ఒక్క ఓవర్ కూడా బౌలింగ్ చేయలేదు. ఇదే వారి తొలి ఓవర్ బౌలింగ్ కావడం విశేషం. ఈ పార్ట్‌టైమ్ ఆఫ్ స్పిన్నర్‌ల కారణంగా 12 బంతుల్లో 8 వికెట్లకు గాను 4 వికెట్లను తమ ఖాతాలో వేసుకున్నారు.

విజయం కేవలం లాంఛనమే అనే పొరపాటుతో శ్రీలంక తమ ఛేజ్ స్మగ్‌ను చాలా వరకు ఎదుర్కొంది. లక్ష్యం చాలా తక్కువగా ఉందని కామన్ సెన్స్ తో బ్యాటింగ్ చేయడం మర్చిపోయారు. బిగ్ హిట్స్ ఆడాలని ప్రయత్నించి బొక్క బోర్లా పడ్డారు.

బ్రిడ్జ్‌టౌన్ లో ఏడు పరుగుల జైల్‌బ్రేక్ తర్వాత, భారత క్రికెట్ అసాధ్యం ఏదీ లేదని నమ్ముతుంది. 2001లో దాదాపు మూడు రోజుల వ్యవధిలో మొదటి టెస్ట్‌లో ఓడిపోయి, రెండో ఇన్నింగ్స్‌లో 274 పరుగులతో వెనుకబడి, కోల్‌కతాలో వీవీఎస్ లక్ష్మణ్ - రాహుల్ ద్రవిడ్, హర్భజన్ సింగ్‌ల ద్వారా 171 పరుగుల తేడాతో ఆస్ట్రేలియాను చిత్తు చేశారు. చావండి అని చెప్పకూడదని భారత్‌ను ఒప్పించిన టెస్టు అది.

ప్రపంచ కప్ ఫైనల్ వారి గెలుపు స్ఫూర్తిని పునరుజ్జీవింపజేసింది. అసమానతలు ఎంతటి భయంకరంగా ఉన్నా, వారు ఇంకా కేకలు వేస్తూనే ఉన్నారనే అచంచలమైన నమ్మకాన్ని వారిలో కలిగించింది. ఇది భారతీయ పక్షం.