అంధకారపు ఉదయం!
న్గుగి వా ధియాంగో Dawn of Darkness కవిత తెలుగులో. అనువాదం గీతాంజలి;
By : The Federal
Update: 2025-05-29 05:54 GMT
అంధకారపు ఉదయం!
***
నాకు తెలుసు! నాకు బాగా తెలుసు!
ఇది మానవ సంబంధాలలోని అతి సాధారణమైన
అనుభూతులను వ్యక్తపరచుకోలేనంతగా
ప్రమాదంలో పడేస్తుందని !
ఒక కరచాలనం..కౌగిలింత ..
విషాదంలో ఏడవడానికి
ఒకరి భుజాలని ఒకరికి ఆసరా ఇచ్చుకోవడం..
పెద్దగా పట్టించుకోని సహజమైన
ఇరుగు పొరుగుతనంలోనిసామీప్యత..
వీటన్నింటినీ ప్రమాదంలో పడేస్తుందని తెలుసు!
*****
విచిత్రంగా కఠినమైన..
స్వార్థపూరితమైన వ్యక్తివాదం గురించి ఆక్రోశిస్తూ..
ఎప్పుడూ గుండెలు బాదుకుంటూ ఉంటామా..
ప్రకృతిని తిరస్కరిస్తూ దానిపైన విషం చిమ్ముతూ..
వ్యక్తిగత ఆస్తులు రక్షించుకునే
అన్ని రకాల చట్టపరమైన హక్కులతో దావా వేస్తూ.,
మనదైన వాటా మనకి దక్కినందుకు
రహస్యంగా ఆనందపడిపోతూ
పెట్టుబడి దేవతకి గుస గుసగా
కృతజ్ఞతలు చెబుతుంటాం.
ఎంత విషాదమో కదా?
ఈ వైచిత్రిని నేనెలా రాయను?
Ngũgĩ wa Thiong'o
ఓహ్ ..ఇప్పుడు నేను
నా మాతృభాష గికియు లో కాకుండా
పరాయి భాషైన ఆంగ్లంలో
కవిత రాయగలిగితే బాగుండు
అని ఎంతగానో కోరుకుంటున్నాను!
లేదా వేరే ఏదైనా మీరంతా మామూలుగా మాట్లాడే
ఏ భాషలో అయినా సరే!
ఎందుకంటే..మీతో మా అమ్మ చెప్పిన
అద్భుతమైన మాటలు పంచుకోవడానికి అంతే.
మీరే చెప్పండి ఏ భాషలో చెప్పాలో?
పోనీ.. ఇలా చేద్దాం!
నేను కొన్ని మాటలని సైగలతో కూడా చెప్పగలుగుతాను !
వినండి మరి...
నా గిఖియు తల్లి "వాంజికు"
నాతో ఎప్పుడూ ఇలా అనేది !
"ఏ రాత్రీ కూడా ఇంత చీకటిగా ఉండదు..
ఇది తెల్లవారు జామున కూడా అంతం కాదు"!
ఇంకా సరళమైన పదాల్లో చెప్పాలంటే..
"ప్రతి రాత్రీ సూర్యోదయంతోనే ముగుస్తుంది"!
మనకి మంచి రోజులు కూడా ఖచ్చితంగా వస్తాయి" అని !
అవును కదా..అప్పుడిక
ఈ చీకటి కూడా తొలగి పోతుంది !
మనం తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ కలుస్తూనే ఉంటాం!
మనం అలా కలిసినప్పుడల్లా.,
ఉదయాంధకారాల గురించి ఒకేసారి మాట్లాతాం !
గొంతెత్తి పాడతాం.. స్వేచ్ఛగా నవ్వుతాం!
అంతెందుకు..ఒకరినొకరు
గాఢంగా కౌగిలించుకొంటాం కూడా!
అప్పుడు చూడండి!
మానవ ప్రకృతి &పోషణ ఆకుపచ్చని కౌగిలిలో
ఒకదాన్నో కటెలా బంధించుకుని దగ్గరగా ఉంటాయో?
అప్పుడు మరొక అద్భుతం కూడా దానికదే జరిగిపోతుంది!
ఈ భూమ్మీద బతికే
అత్యంత సాధారణ జీవి ఒక్కో గుండె స్పందనని కూడా
పండగ చేసుకోవడం అనే గొప్ప విషయం
మళ్లీ కనుక్కోబడుతుంది.
అవునది వాస్తవ రూపంలోకి ఆవిష్కరించబడుతుంది!
చీకటి వెలుగులో..
అవును కొత్త ఉదయపు వెలుగులో
ఈ సత్యం ప్రత్యక్ష్యమయి తీరుతుంది!
అవును..వినండి !
ఈ మాటలు అచ్చంగా మా అమ్మ వాంజికు చెప్పినవే!
(కెన్యాకి చెందిన ఆఫ్రికన్ రచయిత న్గుగి వా థియాంగో.(2020 లో ప్రపంచాన్ని కరోనా వణికించి మనుషుల్ని ఒకరితో ఒకరు కలవనీయకుండా ఒంటరిని చేసినప్పుడు రాసిన కవిత. ఆయన 2025 మే 28న అమెరికాలో మరణించారు)