వర్షంలో నానిన ఇల్లెంత అద్భుతం,
ఎంత మనోహరం ?
కానీ కొన్ని ఇళ్లకే వర్షానందం !
పూరి గుడిసెలు,
అసలు ఇళ్ళే లేని మనుషులకి
వర్షం ఒక భయం..విషాదం!
**
వర్షం కురిస్తే చాలు..
తడిసి ముద్దయిన ఇంటి గోడలు
ఆకుపచ్చని నాచుతో లేత గడ్డి మొలకలతో
పొరలు పొరలుగా
అచ్చం గోడల మీద మొలకెత్తిన పంట పొలంలా మారిపోతాయి
వర్షం అప్పుడొక చిత్రకారుడిలా,
సృష్టి కర్తలా మారిపోతుంది.
పైన ఆకాశం కురిసి ఖాళీ అయిపోతుంది
కింద ఇల్లు శుభ్రమైపోతుంది!
**
వర్షం తడిపిన ఇల్లు
మనుషులకి కూడా స్నానం చేయిస్తుందేమో,
వర్షంలో తడిసిన మనిషి నానిన పిట్టలా మెరుస్తాడు!
వర్షం పడ్డాక రంగులు చెదిరినఇల్లులా
చెమ్మబారిన తలుపు చెక్కల్లా
మనుషులు కూడా కొన్నిసార్లు వెలిసిపోతారు!
అసలు రంగులతో సిగ్గుతో
చితికిపోయిన ఎండుటాకుల్లా
భూమికి అంటుకు పోతారు.
**
ఒక్కో సారి
వర్షంలో తడిసిన ఇల్లు
చంద్రుడి సాక్షిగా గుండెలు పగిలేలా..
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా ఏడ్చి
మౌనమై చీకటిలో చీకటై పోతుంది!
వర్షానికి
ఇంట్లో మనుషులు రహస్యంగా కార్చిన
కన్నీళ్లు సరిపోలేదని అనిపిస్తుందో..
ఏమో కుంభవృష్టి అయిపోతుంది!
అప్పుడిక..
ఇంటి చూరూ.. కిటికీలూ
డాబా నిస్సహాయంగా కురిసే వర్షాన్ని
ఆపలేక కన్నీరు మున్నీరై
తాము కూడా వర్షాన్ని ఇంట్లోకే ఒలికించేస్తాయి!
ఇంటి సమస్తాన్నీ తడిపేస్తాయి .
రాత్రిళ్ళు ఇంటిని ముంచిన వర్షం
మనుషుల కలల్ని కూడా తడిపి ముద్దచేస్తుంది!
లోపల బయట కురిసే వర్షానికి
కన్నీళ్లకు తేడా తెలియని మనుషులు నిద్రకు దూరమవుతారు.
ఉదయపు ఎండకోసం కళ్ళు విప్పార్చుకునే ఉంటారు.
***
కొన్ని సార్లు ఉరుముల్ని,మెరుపుల్ని,
తుఫానులను వెంటేసుకు వచ్చిన వర్షం
బలహీనమైన ఇంటిని భయంతో వణికిస్తుంది.
ఇల్లు..పంట చేతికొచ్చిన పొలం రెండూ
నోటి కాడి ముద్దని గుంజుకోకని ,
వెళ్ళిపొమ్మని చేతులు జోడించి వర్షాన్ని ప్రార్థిస్థాయి.
***
వర్షానికి ఇంటి పెరటి తోట అంతా చెమ్మబారిపోతుంది
తడిసిన పూల, ఆకుల కొమ్మలు అన్నీ కూడా
జలతారు వాన ముత్యాలతో స్నానం చేస్తాయి.
పెరటిలో దాక్కున్న మనుషుల రహస్యాలతో సహా
పూలు నీటి భారంతో దేనికో
సిగ్గుపడుతున్నట్లు,లొంగిపోయినట్టు,
మనుషుల వైపు నుంచి
తమని క్షమించమన్నట్లు తలలు వంచేస్తాయి !
పూల నుంచి వేరుబడ్డ పరిమళం
వాన నీటితో కలిసి అత్తరైపోయి గాల్లోకి చిమ్ముతుంది
ఎండిన పూల నుంచి విడి వడిన విత్తనాలు
చినుకుల దెబ్బకి నిశ్శబ్దంగా
నేలరాలి భూమిలోకి నాటుకు పోతాయి !
**
వర్షం చాలా సార్లు సుదూరమైన
కీకారణ్యాల నుంచి,మైదానాలనుంచి,
ఎడారులు, పర్వతాల నుంచి
కొన్ని మరణ రహస్యాలను చీకటి రాత్రుళ్లలో...
భయపడుతూ ఇంట్లోకి తెస్తుంది.
అనాథల్లా దహనం కాబడ్డ బిడ్డల గురించి
దుఃఖిస్తూ తల్లులకి వార్తలు చేర వేస్తుంది!
అప్పుడు దుఃఖంతో వేడెక్కిన ఇల్లు
మృత్యు వాసనతో వెక్కిళ్లు పెడుతుంది!
నేలపైనో,చూరుపైనో
ర్షపు చినుకులు గుండెలు బద్దలు కొట్టుకుంటూ
అమరుల త్యాగ మృదంగాన్ని మోగిస్తాయి!
**
వర్షం ఒక ప్రాపంచిక దుఃఖం కదా!
వర్షం కూడా చాలా సార్లు ఏడుస్తుంది!
పంటను తుడిచిపెట్టిన వర్షం
ఇంటి చూరుకి రైతు శవాన్ని వేలాడదీసినప్పుడు..
మురికివాడలో నుజ్జు నుజ్జు అయిన ఇల్లు
మురికితో సహా కొట్టుకుపోయి నప్పుడు
మనుషుల కన్నీళ్ళతో సహా
ఇళ్ళు కూడా మునిగిపోయినప్పుడు..
గజ గజ వణికే పేదరికానికి వెచ్చగా వేసుకోవవడానికి
మారుబట్టలు కూడా లేనప్పుడు,
వర్షంలా ఏడ్చే మనుషుల్ని చూసి..పశ్చాత్తాపంతో
వర్షం కూడా ఇల్లులా..
మనిషిలా ఏడుస్తుంది!
ఇల్లు కూడా వర్షంలా ఏడుస్తుంది !
** ఇక ఇంటి లోపల..
వర్షం ఒక్కోసారి పొయ్యి వెలిగించకుండా
ఆకలి మంటలు రగిలిస్తుంది!
హృదయం లేని వర్షాన్ని చూసి
ఇల్లు శాపనార్థాలు పెడుతుంది.
ఇల్లు ఇల్లంతా ఆకలికి
మూడంకెలు పెట్టి ముడుచుకు పడుకుంటుంది!
మసకబారిన మెత్తని దీపం ఒకటి
రాత్రంతా చలిలో వణుకుతూ ఇంటికి కాపలా కాస్తుంది!
ఇంట్లోని ప్రతి గదీ వెచ్చని దుప్పటిలో
మనుషుల్ని కౌగలించుకుని పడుకుంటాయి !
**
ఇకప్పుడు భూమి.. ఇల్లు.. పొలమూ
మూడూ ఆకాశంతో సంధి కుదుర్చుకుంటాయి.
కలలు ఎండిన మనిషీ
విత్తనాలని పొదువుకున్న ఎండిన భూమీ
ఆకలిని దాచుకున్న ఇల్లూ,
వర్షాన్ని నిశబ్దంగా కన్నీళ్ళతో ప్రార్థిస్తాయి!
అప్పుడిక వర్షం కన్నీరు మున్నీరై కురుస్తుంది!
ఇంటి మొత్తాన్ని
మొలకెత్తేబోయే విత్తనం లా నాన్చి
సుదూరాలకి వెళ్ళిపోతుంది!
**
ఇది కూడ చదవండి
డాక్టర్ చెంగల్వ రామలక్ష్మి ‘ఫాదర్స్ డే కవిత’ తామరాకుమీద నీటి బొట్టు ఇక్కడ చదవండి
"నాన్నకు మనుషులంటే
చాలా ఇష్టం
అందరితో కలసిపోతూ
చింతలు వంతలు లేకుండా
గడిపేయటం ఆయన నైజం.......